تولدت مبارک

                          

پارسال توی همچنین روز هایی بود که این وبلاگ درست شد...

حالا می خوام قصه وبلاگ برق83 رو از اولش تا حالا براتون تعریف کنم:

تازه اومده بودیم دانشگاه صفریه صفر! وقتی اسم اختراع وتحقیق وپژوهش وتیم های تحقیقاتی رو می شنیدیم با ذوق وشوق در موردش فکر می کردیم که یعنی می شه ما هم یه روزی مثلاً ربات درست کنیم؟ یادمه یه جلسه معارفه برامون ترتیب داده بودن که مهندس شعبانی در مورد رشتمون برامون حرف  زد بحث کشیده شد به اونجا که دانشجو باید دنبال تحقیق وسؤال کردن ودر یک کلمه دنبال یاد گرفتن باشه، استاد بین حرفاشون در مورد علم روز وپیشرفت حرف زد که رسید به نانو تکنولوژی ...همین جا بود که یکی از بچه ها پرسید استاد حالا این نانو تکنولوژی چی هست اصلاً ربطی به رشته ما داره یا نه؟ یه کم که گذشت متوجه شدم خیلی های دیگه هم چیز زیادی در مورد بحث های علمی  روز دنیا نمی دونن...از همونجا بود که به فکر افتادم که یه تشکیلات علمی تو کلاس راه بندازیم که همه بچه ها روی یه موضوع کار کنن. وقتی زمزمه های انجمن علمی شروع شد کمی امیدوار شدم که شاید از این طریق بشه کاری کرد ولی کم کم که گذشت به این نتیجه رسیدم که جو غالب کلاس پی این کارا نیست و خیلی خوشبینانه نگاه کنیم صرفاً دنبال یه نمره خوب در پایان ترم هستن! این بود که به فکر یه کار انفرادی یا حداکثر دو سه نفره افتادم....

زیاد اهل اینترنتو وبلاگو این حرفا نبودم ... ایده وبلاگ درست کردن هم  وقتی به ذهنم رسید که یکی از دوستام برای همایش طرح زن یه وبلاگ توی همین بلاگ اسکای درست کرده بود .

با پرس وجو از این واون وبلاگ bargh83-chamran رو ساختم .از این کار خیلی خوشم اومده بود اینکه آدم بتونه اطلاعاتش رو یا مطالب جالبی رو که پیدا می کنه در اختیار دیگران هم قرار بده...از همه مهمتر اینکه مدام دنبال مطلب تازه باشم.

هنوز یکی دو هفته ای از درست کردن وبلاگ نگذشته بود که یه روز( دقیقاً یادمه دوشنبه ای بود) رفتم سایت دانشکده که وبلاگو چک کنم و دیدم که ....بله ...جناب لرد هکر زدن وبلاگ ما رو داغون کردن... که خیلی حالمو گرفت ولی ناامید نشدم هدف من بالاتر از حرفا بود ( البته این آقای لرد هکر بعداً طی چند تا ایمیل آدم خوبی از آب در اومد و وبلاگو پس داد بدون منت کشی وجنگ ودعوا، از راه مسالمت آمیز!!!)

واین طور شد که وبلاگ bargh83-chamran-univ متولد شد واز اون روز تا حالا داره به کار خودش ادامه می ده.

تو این مدت خیلی تجربه ها کسب کردم واین وبلاگ باعث شد من با جدیت دنبال یاد گرفتن اینترنت و html و جاوا باشم... پیدا کردن مطلب جدید حسنش اینه که اولاً آدم در مورد مطالبی که دورو برش می گذره حساس می شه ودیگه نسبت به مسائل بی تفاوت نیست واینکه هر مطلبی که بخواد تو وبلاگ کار بشه اول باید حداقل یه بار مطالعه بشه وهمینه که آدم مجبور می شه مطالعه کنه که این مطالعه کردنا برای من خیلی مفید بود تا اونجا که فکر کنم مطالب این وبلاگ به درد  هیچ کس هم که نخورده باشن حداقل اطلاعات خودمو در خیلی از زمینه ها بالا برد.

دیگه اینکه من یه معذرت خاهی بخاطر آدرس طولانی وبلاگ به تمام کسانی که مرتب اینجا سر می زنن بدهکارم واینکه خیلی ها تو این مدت با من همکاری کردن تو تمام زمینه ها از پخش کردن آدرس وبلاگ بین بچه ها گرفته تا تشویق کردن ونظرات خوب و... نوشتن که لازم می دونم ازشون تشکر کنم افرادی مثل س.ل ، مصطفی .ح، حیدر ، م.ج ، X، بابا برقی ، لیرزاد وتمام کسانی که با اسم های بابا برقی ، برق 83 وبرقی و....اینجا نظر می نوشتن....

اینجا باید از یه نفر دیگه هم یه تشکر مخصوص بکنم که اگر چه هیچ وقت اینجا نظر ننوشته ولی همیشه با تشویقاش و کمکهای بی دریغش به من تو این کار کمک کرد.

حرف آخر:

از اینکه این نوشته این همه طولانی شد معذرت می خوام ومنتظر نظرات، پیشنهادات وانتقاداتتون در مورد عملکرد یکساله وبلاگ هستم.

موفق وپیروز باشید

یاحق