شهادت امام الرئوف حضرت علی بن موسی الرضا (ع) را به ساحت حضرت بقیة الله الاعظم (عج) تسلیت عرض می کنم.
ای سند نجات من ولایت تو یا رضا
دلم بود به یاد تو مدینة الرضا رضا
وقتی به نزدیکیای مشهد می رسی وقتی گنبد قشنگ طلایی از بین ساختمونای بلند به چشم می خوره تمام خستگی سفر از تن زائر عاشق رضا بیرون میشه همون وقته که همه با هم صلوات می فرستن ومی گن:
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا
وقتی تو صحن قشنگ حرمش بشینی وقتی بوی بال فرشته ها را در فضای حرم استشمام کنی اون موقع است که احساس می کنی اینجا یه گوشه از بهشته
هر بار که رفتم مشهد همیشه یه چیز غصه هممون بود واون هم روز آخر بود که باید از مشهد خارج می شدیم همین طور که از مشهد خارج می شدیم همش بر می گشتم ونگاه گنبد خوشکلش می کردمو به یه چیز فکر می کردم ، اینکه هر زائری می آد چند روز می مونه ومی ره شهر خودش، بر میگرده خونه خودش ولی آقا امام رضا وقتی از مدینه اومد طوس، این اومدن برگشتنی نداشت...
«روایت شده از محول سجستانی که وقتی مأمون امام رضا (ع) را از مدینه به خراسان طلب کرد امام برای وداع با قبر پیامبر(ص) وارد مسجد النبی شد و مکرراً با قبر آن حضرت وداع می کرد وبیرون می آمد ودوباره نزد قبر بر می گشت ودر هر دفعه صدای مبارکش به گریه بلند می شد فردی نزد امام رفت امام فرمود مرا زیارت کن همانا من بیرون می شوم از جوار جدم ومیمیرم در غربت وهمانجا دفن می شوم» مفاتیح الجنان
اللهم صل علی علی بن موسی الرضا المرتضی ، الامام التقی النقی، و حجتک علی من فوق الارض و من تحت الثری، الصدیق الشهید، صلوة کثیرة تآمة زاکیة متواصلة متواترة مترادفة، کافضل ما صلیت علی احد من اولیائک.
