پروردگارا!

  چگونه می توان عظمت و بزر گیت را در قاب حقیر واژه ها گنجاند؟

رحمت را به باران ،رازداری را به شب و بخشش را به خورشید نسبت می دهند.اما تو که خود باران وشب و خورشید را در دامن داری ،تو را به چه چیزمی توان نسبت داد؟ابر ها می گریند چون تو امرمی کنی،شب سرای سکوت است،چون تو می خواهی و خورشید درخشنده است ،چون تو لطف می نمایی...

مخلوق چگونه مدح خالق بگوید زمانی که هنوز در توصیف مخلوقات خاکیت مانده ایم؟!