پدیده ای به نام Orkut
با توجه به شروع سال تحصیلی جدید وآغاز به کارسایت دانشکده لازم دونستم این مطلب رو دروبلاگ بنویسم:
دیرزمانی نیست که بحث فرهنگ واحد جهانی بین اهل نظرمطرح شده, هریک نظریه ی مستدل ویژه ای دراین راستا ارایه داده اند. گروهی فرهنگ واحد جهانی را شدنی می دانند وستون فقرات آن را اینترنت ارزیابی می کنند وگروهی دیگر آن را امری محال ودست نیافتنی اعلام کرده اند وبه هرحال, نتیجه را آینده روشن خواهد نمود.
آنچه موجب شده تا بحث های اجتماع های مجازی داغ ترشود, توجه کاربران اینترنت درایران به ویژه قشردانشجو وتحصیل کردگان, به سایتی به نام orkut می باشد.
این پایگاه که محصول شرکت قدرتمند گوگل می باشد, با توجه به تسلط شرکت گوگل برشاه راه های جست وجو دراینترنت ونیزارایه طرح های پرسروصدایی چون پروژه جی میل(Gmail) اهمیت ویژه ای را به خود اختصاص داده است.
اورکات بیوکاختنOrkut Buyukkokten دانشجوی دکترای علوم کامپیوتردردانشگاه استانفورد وبرنامه نویس شرکت گوگل است. او که دربخش طراحی رابط کاربر فعالیت دارد, این سایت(Orkut) را درزمان هایی که شرکت گوگل به کارمندانش اجازه داد تا با استفاده ازامکانات شرکت, پروژه های شخصی خود را درراستای اهداف گوگل انجام دهند, طراحی کرده است.
همان طور که می دانید ورود به این سایت فقط ازطریق دعوت اعضای آن امکان پذیر است وبه صورت عادی وآزادانه, هیچ فردی اجازه عضو شدن دراین سرزمین مجازی را ندارد.
پس ازدعوت ازسوی یکی ازاعضای پایگاه, شما می باید برای عضویت سه نوع فرم که حاوی سؤال هایی ازسه نوع شخصیت شما می باشد, 1.شخصیت اجتماعی؛ 2.شخصیت صنفی وکاری؛ 3.شخصیت فردی؛ پرنمایید.اگرچه درجواب دادن به همه گزینه ها آزادید, اما می توانید پاسخی را که به هرگزینه می دهید به میل خود وبرای شخص خودتان بایگانی کنید ویا اگرخواستید اجازه دهید یکی ازدوستانتان که مشخص می کنید, بتواند اطلاعات شما را ببیند ویا همه دوستان شما این اجازه را داشته باشند واگر مایل بودید, همه اعضای سایت ببینند.
شما می توانید یک عکس ازخود ویا هرآنچه دوست دارید, درصفحه خودتان نصب کنید؛ حال شما عضو این سرزمین مجازی هستید ویک خانه یا یک دفترکارمجازی ساخته اید وبراساس اهداف خود, به جمع آوری همکار یا دوست ویا افراد هم عقیده با خودتان اقدام می کنید ومی توانید گروه درست کنید ویا عضو گروه های دیگران شوید ونیزمی توانید به دوستانتان درسه موضوع قابل اعتماد بودن, خوش اخلاق بودن واحساسی بودن, رأی مخفی ویا درصورت تمایل شما رأی علنی بدهید. گذشته ازتمام نکات مثبت یا منفی, این نوع اجتماعات مجازی, برای عضویت درآنها می بایست به نکات زیر توجه کنید:
1- اندکی دقت روشن می سازد که تمامی فعالیت های ما دراین پایگاه ها اعم ازنامه نگاری ها, دیدوبازدیدهاو...کاملاً می تواند زیرنظرمتولیان آن پایگاه باشد وآنان می توانند شخصیت های حقیقی ومجازی افراد وتمامی علاقه مندی های آنها را شناسایی کرده وازآنها بهره برداری نمایند.
2- با توجه به رشد تکنیک های نفوذ وهک ونیزضعف آشنایی کاربران با مباحث ایمنی ونیزضعف نرم افزارهای سیستم عامل, افراد نه تنها دراین پایگاهها, بلکه ازلحظه ارتباط با شبکه جهانی, ممکن است ممکن است مورد حمله نفوذگران قرارگیرد واطلاعات شخصی و...آنها سرقت شود.
درهرحال حضورآگاهانه ورعایت نکات ایمنی وفنی ومهمتر ازآن, نکات ایمنی اجتماعی موجب می شود که نه تنها دراستفاده ازاینترنت وحضور درچنین اجتماعاتی آسیب نبینیم, بلکه ازبهترین استفاده ها نیز بهره مند شویم.
برای من واقعاً عجیب است افرادی که حاضرنیستند نوع علاقه مندی های خود را برای دوستان صمیمی خود مطرح کنند, دراین پایگاهها به راحتی مطالبی خصوصیتر ازاین مباحث را درمعرض دید عموم قرارمی دهند واین, نشانگر عدم آگاهی ودقت نظرآنان می باشد.
و اینکه دنیای اینترنت دنیایی عجیب, شکننده وشکستنی است ودرتعامل با آن باید خیلی دقیق وظریف عمل کرد...وهیچ وقت حرف یکی ازدوستان را فراموش نمی کنم که می گفت:هیچ وقت به دنیای مجازی دل نبند وسعی کن فضا را با خود همراه کنی نه اینکه تو با فضای حاکم همراه شوی(جو گیر بشی!).
تا مطلب بعدی ... یاحق
سلام دوست عزیز اگر با تبادل لینک موافقی به من پیام بفرصت موفق باشید
سلام وبلاگ خوبی داری به ماهم سر بزن...
http://www.nwe.blogsky.com
نه به اون اول که این آقا حیدر برای هر مطلب ده تا نظر بی ربط می گذاشت و نه به الان که چند ماهه هیچ نظری در این وبلاگ نگذاشته ! حسابی قاطی کرده !
جان ...؟!خدمت دوست عزیزی که کامنت قبلیه رو گذاشته باید عرض کنم که این وبلاگ از جمله وبلاگهاییه که من به طور مرتب مطالبش رو دنبال می کنم ولی اینکه دیگه مثل سابق برای هر مطلب ، ده تا کامنت بی ربط (به زعم شما !) نمی گذارم ، لابد دلیلی داره دیگه ...! دلیلش رو هم فقط یه نفر می دونه ... حالا دلیلش چیه و اون یه نفر کیه بماند !!! (جناب شیر فرهاد ! سعی کن همیشه سرت تو کار خودت باشه و پاتو از گلیم خودت (پایین برره !!!) درازتر نکنی ...! ) ... یاحق
چه عرض کنم ...!